Mustafa Yılmaz / Haksöz Haber
Gün Doğmadan Yola Koyulanların Hikâyesi
İnsanlar içerisinde insanlar vardır. Bunlar Allah’ın âlim ve salih kullarıdır. Zaman ve mekân onlar sayesinde, Allah’ın onlara izzet ve ikramı ile hâlâ yaşanılır kalır. Günler içerisinde günler vardır, insan o günlere erişince ne arkada bıraktığı zor günleri kolay kolay hatırlar ne de önünde uzanan geleceğin endişesine kapılır. Dostlar vardır, görünce cennete girdiniz sanırsınız. Emekler vardır; binlerce duanın, gözyaşının, gecelerin, yolların, yılların kokusunu taşıyarak var olmuştur.
Bir mektup yazıyoruz ve bir şişeye koyup salıyoruz deryaya! Kim bulur, kim okur? Bir gün soylu bir merak sahibinin eline düşer de makûs talihinden kurtulur mu o mektup, bilinmez. Dergi, bir bahçe! Renk renk, dal dal, çiçek çiçek, yaprak yaprak, desen desen! Binlerce koku, binlerce görüntü, binlerce imge, binlerce nefes!
Bir işe azmettin mi artık durma! Kılıcını çekince kınına sokma! Dilin kıpırdatınca lafını revan ve rahvan kıl. Kalemi kaldırınca mürekkebi vur satırlara. Kalemini kolonyaya batıran, bandıran züppelerden olmamak için bir virgül uğruna ölmeyi göze al, yazmak telaşıyla kelimeleri hizaya diz, cümleleri örgütle ve zülfüyâra dokunan bir söz söyle.