Peki biz bu nimetin şükrünü eda edebildik mi, çoğu Müslüman olan halkımızın çocukları bu dersleri ne ölçüde seçti ve okuyor?

Ortaokul 5 ve lise 9. sınıf düzeyinde 2012-2016 yılları arasında bu üç dersin toplam seçilme oranı %20 ila %33 arasındadır.

Her yılın 5. ve 9. sınıfları düzeyinde yüzde 20 ilâ 30 arasında başlayan seçilme oranları 8. sınıf düzeyinde yüzde 9, liselerin 12. sınıf düzeyinde ise yüze 2,5 oranında gerçekleşiyor.

Son sınıflara doğru seçilme oranlarındaki düşüşün sebepleri arasında şunlar zikredilmiştir:

Öğrencilerin bu dersleri daha önce de seçmiş olmaları, ortaokullarda TEOG, liselerde ise YGS ve LYS sınavlarının öncelenmesi, öğretmen sayı ve niteliğinin yetersizliği, farkındalık eksikliği, derslerin içeriği ve işlenişindeki kusurlar, bazı yöneticilerin olumsuz yaklaşımları.

Bu tespitlerden yola çıkarak şunları söylemek gerekiyor:

İstedik, aldık ama kadrini bilemiyor bu eşi bulunmaz fırsatı hakkıyla değerlendiremiyor, nimetin şükrünü eda edemiyoruz.

Halkının büyük çoğunluğu Müslüman olan bir ülkede yukarıda zikredilen seçme rakamları utanç vermeli, kara kara düşünmeye sebep olmalıdır.

2016-'17 ders yılında yapılan farkındalık çalışmaları seçilme oranını biraz arttırmıştır; şu halde resmi ve sivil kesimin yapabileceği şeyler var demektir ve bunların ihmali caiz olamaz.

Aslında kimse kimseyi teşvik etmeden sırf iman ve şuur sevkiyle müminlerin bu dersleri çocuklarına seçtirmeleri, eğitim ve öğretimini yakından takip etmeleri, aksaklıkları anında tespit edip gerekli tedbirleri almaları ve aldırmaları, bu derslerin müminin dünya ve ahiret hayatındaki önemini idrak ederek geçici dünya menfaatini önceleyip bu dersleri ihmal etmemeleri gerekmez miydi?

Eğer gerekmemişse, tamam kusuru bulunan her yerde arayalım ve çaresini bulalım da asıl kusurun bu ülke Müslümanlarının iman, idrak ve şuurlarında olduğu acı sonucunu da kabul etmemiz gerekmiyor mu. İşte asıl bu acı sonucu değiştirmek için bir eğitim seferberliğine ihtiyacımız var.

Okullarda alınacak tedbirleri sayıp dökmenin yeri bu yazı değil, ancak önemli olan birine işaret etmeden geçemeyeceğim:

Sevgili öğretmenler ve yöneticiler, bu derslerden maksat İslam'ı öğretmek, sevdirmek ve hayat rehberi edinilmesini sağlamaktır. Kitap, müfredat, kurallar ne derse desin öğreten ve eğitenin tek amacı bu olmalıdır. Uygulamada bu amaç zarar görürse, gerçekleşmesi sekteye uğrarsa öğretmen inisiyatifini kullanmalı, amaç neyi gerektiriyorsa onu yapmalı, yöneticiler de buna engel olmamalıdırlar. Unutmayalım, öğretmenlik bir san'attır.

Bir zamanlar yine isteğe bağlı din dersleri vardı, bu derslerde belli sureler de ezberletiliyordu. Bazı çocukların ezberleme kabiliyetleri zayıftır, bazılarının da bir kısım harfleri telaffuzda zorlanmaları vardır. Bazı öğretmenler asıl maksadı gözeterek bu ezber ve telaffuz konusunda müsamaha gösterirler ve öğrencileri derste tutarlardı, bazıları ise ezber ve telaffuzda ısrar ederek öğrencileri dersten soğutur, terk etmelerine sebep olurlardı.

Bunu da hatırlatayım dedim.