Mehmet Garip Tanyıldızı / Akşam

Toplumsal değişim ve ideolojik üstünlük

31 Mart yerel seçimlerinin sonuçlarıyla ilgili gündeme gelen en önemli konulardan biri "toplumsal dönüşüm" meselesiydi.

Aslında, matematiksel sonuçları bakımından masaya yatırıldığında, bu seçim sonuçları bir toplumsal dönüşümden söz etmek için tek başına yeterli değil.

Ancak, özellikle 2107 referandumunda ipucu veren genel grafik incelendiğinde özellikle büyük şehirlerde böyle bir gerçeklik olduğunu görebiliriz.

Bu toplumsal değişimin belirtilerinin en fazla genç kuşakta yaygın olması da hem genel kanaate dönüşmüş durumda hem de hayatın doğal akışına uygun.

Toplumsal dönüşümden kastedilen en temelde sekülerleşme ve bireyselleşme.

Bazıları bunu bir kaygı izharı olarak dile getirirken bazıları da ideolojik üstünlük iddiasıyla toplumsal değişim meselesini gündeme taşıyor.

Öncelikle sekülerleşme ve bireyselleşmenin tek boyutlu bir form taşımadığını, dolayısıyla sekülerleşenlerin ve bireyselleşenlerin tek partide toplanmadığını belirtmek gerekiyor.

Bu bakımdan, sözü edilen toplumsal değişim düşünüldüğünden daha yüksek de olabilir.

Öte yandan, modern hayatın bizatihi kendisinin sekülerleşmeyi ve bireyselleşmeyi beslediğini de göz önünde bulundurmalıyız.

Bu realiteyi kabul etmekle birlikte son seçim sonuçlarının toplumsal dönüşümün oranını ve hızını doğru yansıtmadığının ayrımına varmak durumundayız.

Yani, bu seçim sonuçları, zaten ezelden beri kendinden menkul bir haklılık duygusuyla siyasete yaklaşan kesimlerin öne sürdüğü gibi bir ideolojik üstünlük değişimini göstermiyor.

Genel seçimlerde ülkenin yönetimiyle ilgili ideolojik saiklerin öne çıktığı, yerel seçimlerde ise seçmenin tepkisini gösterme alanı bulduğu gerçeğini dikkate alırsak 1 yıl önceki seçimlerin toplumun ideolojik durumu daha doğru yansıttığını görebiliriz.

Bütün bunlar bir yana, ideolojik üstünlüğü nicelikle değerlendiren kafa yapısının ideolojisinin herhangi bir zaman diliminde üstün olacağını söyleyebilir miyiz?