HAKSÖZ-HABER

Çok önem verilen bir iş öncesi yapılan son şey ya da gidilen son mekân öznenin kimliği ve yapılacak işin ne’liği hakkında güçlü ipuçları verir. Türkiye’de 14 Mayıs seçimlerinin arifesinde iki cumhurbaşkanı adayının son ziyaret ettikleri mekânlar bu anlamda sembolik değer taşıyor.

Seçimlere saatler kala Cumhurbaşkanı Erdoğan Ayasofya Camii’nde olmayı tercih ederken; Kemal Kılıçdaroğlu Anıtkabir’de bulunarak seçim kampanyasını sonlandırmayı seçti.

Türkiye’de muhafazakâr camia ile Kemalist siyasetin ayrıştığı bir alana işaret ediyor Ayasofya ve Anıtkabir. Hatta ‘fetih ruhu’ ile ‘Kemalist oligarşi’nin çatıştığı alana tekabül ettiğini de söylemek mümkün. Kemalist cumhuriyetin yüzünü Batı’ya dönmesinin ve İslam’ı anımsatan Osmanlı mirasına reddiye siyasetinin bir gereği olarak müzeye çevrilmesinden sonra Müslüman ve muhafazakâr kesimlerde Ayasofya’nın bu mirasa uygun bir şekilde yeniden özgürleşeceğine dair özlem hiçbir zaman dinmedi. On yıllardır “Zincirler kırılsın, Ayasofya açılsın!” sloganının, duasının dillerden düşmemesinin sebebidir bu. Erdoğan’ın 2020 yılında zincirlerini kırıp özgürleştirdiği Ayasofya’nın Batıcı, laik ve seküler kesimleri ne kadar rahatsız ettiği da aşikârdır.

Seçim arifesinde Erdoğan’ın Ayasofya tercihinin de Kılıçdaroğlu’nun Anıtkabir tercihinin bilinçli ve programlı olarak tasarlandığına kuşku yok. Nihayetinde Erdoğan, tüm eksiklerine rağmen ümmet iklimini diriltmenin ve Müslümanları sevindirmenin; CHP’yi ve ittifakını temsilen Kılıçdaroğlu ise ulusolcu kâbusu hortlatmanın mücadelesini veriyor. Semboller ve referanslar siyasi tercihleri de belirliyor elbet. Bir taraf fethin sembolü olarak Ayasofya’da secde ve duayı; diğer taraf Anıtkabir’de Mustafa Kemal’e selam durmayı seçerek ifa edecekleri misyona ilişkin mesaj veriyorlar. Geriye bu iki siyaset arasında taraf seçmek kalıyor.