“Sağlıklı yasam endüstrisi” ve kapitalist tıp
Nostaljik bir kült olarak nihai eğitim aşamasında, modern tıp uygulayıcıları olan genç hekimlere okutulan Hipokrat yemininin hiçbir reel karşılığı, vicdani caydırıcılığı ve bağlayıcılığı yoktur.
Dr. Yunus ÇOLAKOĞLU / Haksöz Haber
İnsan bedeni kainatın en kutsal meyvesidir. Beden ile mücessem olan maddi varlığımız ‘qalubela’dan beri varolan (Araf/172) ruhumuza, vakti ve saati gelince emanet edildi. Yine vakti ve saati gelince teciline, tehirine ve tebdiline mahal olmayan bir zamanda (Nahl/61) ve ilahi kelamda net olarak beyan edildiği gibi, hiç kimsenin önceden kati olarak bilemeyeceği bir mekanda (Lokman/34) ruhumuzun kabzedilmesi ile asli kaynağı olan toprağa dönecektir. İdraksiz ve şuursuz cismaniyetimize şuur, izan ve idrak veren ruhumuzun, mutlak bilgisi Allaha aittir. Ruhun bilgisi insanoğluna cüzi anlamda verilen bir mahiyette ve yine tam olarak anlaşılması beşer aklı ve idraki ile tasavvur edilemeyecek mutlak bir Marifetullah bilgisidir (İsra/85).
Bu gün Modern Kartezyen Tıp anlayışı insanı kompleks ve birbirine griftar olmuş binlerce biyokimyasal reaksiyondan müteşekkil ve ruhundan arınmış bir makine olarak tanımlıyor. Maalesef bu sistem içerisinde Tip bir sanat olmaktan çıkmıs, Tabip ya da Hekim çoğu zaman hazır şablon bilgileri pratize eden bir teknisyen hüviyetine bürünmüştür. Yaklaşık iki asırdır genel olarak bu anlayış ile icra edilen bu tıp düşüncesinde insan, cismani varlığının ötesinde ruhu ile birlikte değerlendirilememiştir.