Bir dünya kurmalısın yüreğinde,

eğer yüreğim tutsak diyorsan;

düşlerinde yaşatmalısın o sırlı ve efsunlu dünyayı…

Yeni bir dünya işte

direniş ve sabırla örülü olmalı

bir ucuna iman bir ucuna ahlâk kazınmalı

yolu hicret menzili cennet misâli bir dünya

sevgi ve merhamet tohumları ekilmeli toprağının her karışına

yorgun bedenlere inat dimdik yürekler olmalı

ve maddeden müteşekkil,

kutsanmış bir dünyaya mukabil,

Yeni bir dünya işte…

Modern insanları ve modern bir düzeni olmamalı mesela…

albenisi ve ihtişamı olmayıp

nicesine barınak olmuş kaldırımlar ardındaki dünya…

Tozlu raflarda unutulmaya terk edilmiş hayatlar

gün yüzüne çıkarılmalı meskenlerden…

Bilinmezliğin ardına düşen, çıkar ve menfaat keşfine çıkmış

özünden bîhaber

kendini yitirilmişliğe mahkûm etmiş

hayatın anlamına yürümek yerine

bir boşluğa kilitlenmiş, aciz yüreklerin olmadığı bir dünya…

Ne zalime ne de zulme otağ olmamalı işte…

Adalet ve uhuvvet kanatlarıyla uçan bir dünya

zemine edep nakış nakış dokunmalı

pak ve masum sevdalara umut olmalı

derman olmalı her can

aşk kokmalı her cânân

enaniyetin unutulduğu

kardeşliğin, isarın oluk oluk aktığı

Ensar-Muhacir temsiliyle

yüreklerin tuğlalar misali birbirine tutunduğu bir dünya…

Yeni bir dünya işte…

Nasıl anlatmalı?

Çocuklar ağlamamalı mesela

analar kahırla yakarmamalı

insanlar birbirlerini yüreklerinden vurmayı unutmalı işte…

Sırlı bir dünya…

Zevk ve eğlenceden uzak…

metaı erdem ve hakkaniyet olacak…

kibirden, öfkeden ırak

hayatın en güzel rengiyle boyanacak

Yeni bir dünya…