Acımamalı küfre

İnsanlığın gerçek düşmanına

Fitne muhakkak kalkmalı

Gönüllerden ve arzdan

Çünkü

Pislik ve iğrençliktir o

Zulüm kalkmalı arzdan

Ki en büyük zulüm

Allah’ı inkârdır

Ya da

Ona ortak koşmak…

Boşa harcanmamalı

Hayatın kıymetli anları

Ki dünya

Oyun ve eğlencedir

Haktan gafil olana

Hayatta

Hırsa değecek

Hiçbir şey bilmiyorum

Çünkü mevcut değil

Bu imtihan diyarında

Ne olursan ol

Ne kazanırsan kazan

Nasıl yaşarsan yaşa

Eninde sonunda

Ölecek olduktan

Sonra…

Hayatımızın saniyeleri

Tek gerçek sermayesi

Şu fani dünyanın

Eriyen buzdan damlayıp

Buharlaşan

Su damlaları misali

Tek tek uçuşurken

Mazinin karanlık semalarına

Benliğimin merkezinde

Hissediyorum

Boşa harcanmış

Hayatımın

Boşa harcanacak

Hayatımın

Zehirden koyu sızısını…

Ve hâlâ

Küfür karanlığı

Gölgelemekte

İnsanlığın

Nurlu imkânlarını

Ve hâlâ

Fitne pisliği

Kirletmekte

Arzı

Nur namzedi

Gönülleri

Ve hâlâ

Şirk

Ve hâlâ

Zulüm

İğrenç varlığı

Acımasız pençeleriyle

Ezmekte

Gönüller

Bedenleri…

İnsanlı

Mahallenin kabadayılığını

Paylaşamayan

Haylaz çocuklar misali

Ölümü unutmuş

Sahibini inkârda

Ve

Kendisine

Sahip olamayan

Aciz insan

Sahiplik davasında

Arza

İnsanlara

Ve hatta

Semavata

Ailesinin

Şefkatli kollarını

Reddedi

Mahalleye sahiplik

Davasındaki

Haylaz çocuklar

Misali…

Ve hâlâ

Ve hâlâ

Hırsı olmayan

İnsan

Yüreği

Sızlaya

Sızlaya

Kendini

Özünü

Anlamını

Hayatının

Gerçek sermayesini

Boşa harcamakta…