Çeçenistan'da yaşanan işgal süreci, çağımızın ender soykırımlardan biridir ve Eylül ayında Kuzey Osetya'daki okul işgalinde görüldüğü gibi, gerekli barış girişimlerinin yapılmaması halinde yüzyıllar boyunca izi kaybolmayacak bir insani yıkım haline dönüşecektir.

2 Ekim 1999 tarihinde Çeçenistan topraklarına giren Rus güçleri, ülkedeki tüm sivil yerleşim birimlerini kullanımı yasak kimyasal bombalarla yok etmiş, geriye ülke yerine kilometre karelerce büyüklükte bir enkaz kalmıştır. O tarihten bu yana 250 bin kişi hayatını kaybetmiş, 185 bin kişi yaralanmış ve 27 bin çocuk yetim kalmıştır. Ülkede bulunan 421 köyün tamamı yok edilmiştir. 20 binden fazla insan yargısız infaza tabii tutulmuştur.

Sadece Çeçenistan'da değil, can güvenliği sebebiyle bu ülkeden kaçan yüzbinlerce sığınmacı, İnguşetya, Gürcistan, Azerbaycan, Kabarday-Balkar, Dağıstan ve Kuzey Osetya Cumhuriyetleri ile Türkiye'de oldukça zorlu koşullar altında yaşamaya çalışmaktadır. Halen Çeçenistan sınırları dahilinde yerinden edilenlerin sayısı 170 bini bulurken, ülke dışına kaçan Çeçen mültecilerin sayısı 400 bini aşmıştır.

Dünya Irak ve Filistin'deki tutuklama merkezlerinde yaşanan insani trajediyi yakından gördü. Ama Rus askerlerinin denetimindeki toplama kamplarında 15 binden fazla insan; Irak, Afganistan, Guantanamo ya da başka bölgelerdekinden hiç de farklı olmayan işkencelere maruz kalmaktadır. Bugün Çeçen halkı adeta yetim gibi uluslararası toplumda tek başına bırakıldığından yaşanan dram gerekli tepkiyi ne yazık ki görmemektedir.

Tüm bu trajedinin sona erdirilmesi ve bölgedeki soruna kalıcı bir barış bulunması vakti gelmiştir. Çünkü Çeçenistan'daki sorun Beslan kentindeki olaydan sonra Vladimir Putin'in sertlik politikalarıyla biraz daha çıkmaza girecektir.

Çeçen halkı normal hayata dönmek istiyor. Sadece Çeçenler değil, savaş yorgunu Rus toplumu da Çeçenistan'daki savaşın bir an önce bitmesini ve evlatlarının bir avuç iktidar oligarşisinin heveslerinin kurbanı olmamasını arzu etmektedir.

Uluslararası duyarsızlığı göz önüne aldığımızda, Çeçenistan'daki sorunun çözümü konusunda en önemli bölgesel güç Türkiye'dir. Türkiye Cumhuriyeti hükümeti Çeçenistan'daki sorunun çözümü için arabuluculuk teklifinde bulunmalıdır. Zira Çeçen halkı ne Avrupa ne de başka ülkelere olmadığından daha çok Türkiye'ye güven duymaktadır. Bu güven, Ankara'nın Çeçen barışı konusunda getireceği tekliflerde elini güçlendirecektir.

Çeçenistan'daki meselenin bir terör sorunu gibi ele alınması ve bölgede halen yaşanan insani felaketin gözlerden kaçırılması, Türkiye'deki 8 milyon Kafkasya asıllı yurttaşın kalbini yaraladığı gibi, çözümü daha da zorlaştırmaktadır.

Türkiye hükümeti, şu an Rusya karşısında hem ekonomik hem de siyasi açıdan oldukça güçlü kozlara sahiptir ve bu kozları bölgede barışın hakim olması için kullanabilecek imkanları harekete geçirebilir. Beklentimiz, Çeçenistan'da barışa fırsat verilmesidir. Bölgede daha fazla masum ölmemesi için Türkiye derhal harekete geçmelidir.