Dinmeyen hasretimiz ilkbahar sabahları,

Onlar ki meleklerin nûrânî cenahları.

Suda, yerde, semâda gördüğümüz aynı renk;

Zuhûr etsin de ışık bitirsin siyahları.

Rahmet, dinlenmeksizin yıllar yılı yağsa da

Temizlese kalplere işleyen günahları.

Bizi çepçevre saran gafleti boğazlayıp

Cihada koşsak hemen kuşanıp silâhları.

İlâhî, nusretini tâc eyle ki serlere

Devirsin biz kulların düzmece ilâhları!