1. YAZARLAR

  2. Zehra Ç. Türkmen

  3. Sokaktaki Sesler…

Zehra Ç. Türkmen

Yazarın Tüm Yazıları >

Sokaktaki Sesler…

Mart 2005A+A-

M.K.: Ailevi sorunlar nedeniyle 6 yaşından beri sokaklarda. Şu an 14 yaşına girmiş. Ve tiner bağımlısı. Ailesinin kendisiyle hiç ilgilenmediğini, babasının annesini, kardeşlerini ve kendisini dövdüğünü söylüyor. Her gün sokaklarda polislerden dayak yiyor. Genellikle bir grup arkadaşıyla birlikte cami avlusunda kalıyor. Kışın hayatın daha da zorlaştığını söylüyor. Çünkü her şeyin üzerine soğuk ve yağmurlu hava da eklenmiş oluyor. İstediği iyi bir iş ve yeniden ailesiyle birlikte yaşamak. Ama bunun çok zor hatta imkansız olduğunu düşünüyor.

H.V.: Yaşı 12. Kendini tanıdığı andan itibaren sokaklarda yaşıyor. Sokak mafyasıyla işbirliği yapıyor. İsmini dahi arkadaşları koymuş. Sokağa nasıl geldiğini, niçin buralarda yaşadığını, ailesinin nerede ve kim olduğunu bilmiyor. En çok annesinin yüzünü merak ediyor. Şehrin uzak semtlerinde 17 arkadaşıyla beraber bir barakada yaşıyor. Yanındaki S.M.'nin kız arkadaşı olduğunu söylüyor. İyi bir iş bulup S.M ile evlenip kendilerine ait mutlu bir ailesi olmasını ve çocuklarının olmasını istiyor. "Çocuklarımın adını ben koyacağım" diyor. Her şeye rağmen yarına umut dolu gözlerle bakıyor.

S.P.: 9 yaşında. 7 kardeşler. Babası çalışmıyor. Okula bu sene yeni başlayabilmiş. Okul çıkışı sokakta çalışmamak için gittiği rehabilitasyon merkezinde derslerini çalışıp kendisi gibi arkadaşlarıyla birlikte oyun oynuyor. Merkezde çok şeyler öğrendiğini söylüyor. "Öğrendiğim en önemli şey de bizi Atatürk yaratmış. O ölmüş. Biz onu göremedik ama bizi yarattığı için onu çok sevmeliymişiz." diyor. Büyüyünce işi olan bir baba olmak istiyor.

F.Y.: Yaşı 9. Ailesiyle birlikte yaşıyor. 7 kardeşler. İki kardeşi özürlü. Babası 4 yıldır işsiz. Geceleri geç saatlere kadar evine kilometrelerce uzak yerde selpak yada simit satarak ailesine katkıda bulunuyor. Geç saatlere kadar sokaklarda olmaktan korkmuyor. İlk okuldan sonra okulu bırakacağını söylüyor. Çünkü para kazanması gerekiyor.

Y.A.: 8 yaşında. Fatih Draman'da oturuyor. Her akşam Sultanahmet Meydanı'nda selpak satarak okul masraflarını çıkartmaya çalışıyor. Beş kardeşin üçüncüsü. 12 yaşındaki abisi iki yıldır evi terk etmiş. Büyüdüğü zaman "bakkal dükkanım olsun" diyor. Çünkü o zaman istediği her şeyi yiyebileceğini düşünüyor.

G.K.: 11 yaşında. 7 yaşındayken dayısının oğluyla evden kaçarak İstanbul'a gelmiş. Ailesi Aksaray ilinde yaşıyor. Her akşam geç saatlerde Fatih'ten kağıt toplayıp Eminönü'ne kağıt deposuna götürüyor ve geceleri kağıt deposunda kalıyor. Büyüyünce polis olmak istiyor. Çünkü polislerden çok dayak yiyor. Polis olduğu zaman artık dayak yemeyeceğini kendisini savunabileceğini düşünüyor.

M.A.: 9 yaşında. Mecidiyeköy'de köprü altında arkadaşlarıyla birlikte yaşıyor. Tiner bağımlısı. "Çekmeden yaşayamıyorum abla, çekince çok mutlu oluyor bütün derdimi unutuyorum, bunu çekince soğukta üşümüyorum" diyor.

U.K.: 13 yaşında. 8 yaşında ailesi tarafından sokağa terkedilmiş. Kadıköy'de bir grup arkadaşıyla birlikte yaşıyor. Tek arzusu ölünce cennete gitmek. Çünkü "cennette istediğim her şeyi yiyebileceğim" diyor.

R.T.: 11 yaşında. İki yıl önce amcasının oğlu tarafından tacize uğruyor. Bu olay üzerine ailesi tarafından şiddete maruz kalıyor ve evi terk ediyor. Beyoğlu'nun kirli sokaklarında saksofon çalarak karnını doyurmaya çalışıyor. Köprü altlarında yatıyor. Tek arzusu devletin kendisine ve arkadaşlarına kucak açması.

S.G.: 10 yaşında. Boyacılık yaparak para kazanıyor. Hiç bisiklete binmemiş. Düşmekten korkuyor. Ama yine de bisikleti olması için her gece Allah'a dua ediyor. Bir de uyuduğu zaman hiç uyanmayıp hep uyumak istiyor. Çünkü rüyasında güzel şeyler gördüğünü uyandığında bir sürü işin onu beklediğini söylüyor. Yani hayatın yükü küçük bedenine ağır geliyor.

V.D.: 10 yaşında. 7 kardeşiyle birlikte altı ay önce evden kaçmış. Çünkü babam bizi çok dövüyordu diyor. Dayak yememek için sokakları tercih ediyor. Aslında sokakta da hep insanlar tarafından dövüldüklerini ve dayak yediklerini söylüyor. Büyüdüğü zaman mafya olmak istiyor. "Ama iyi mafya". Çünkü mafyanın hem çok güçlü hem de çok parası olduğunu ve bununla parası olmayanlara yardım edeceğini düşünüyor.

M.S.: 12 yaşında. Bakırköy de dilencilik yapıyor. Ailesiyle görüşmüyor ve ailesinin nerede yaşadığını bilmiyor. Tiner bağımlısı. Dilenerek kazandığı parayı tinere yatırıyor. Tiner içince sorunların unuttuğunu ve kendisini mutlu hissettiğini söylüyor. Onunla biraz daha fazla konuşursam kendisini gözetleyen ağabeylerinin beni dövebileceklerini söyleyip gitmemi istiyor. Bu da bize M.S.'nin mafyanın elinde olduğunu gösteriyor.

E.T.: 9 yaşında. Babası yurtdışında. Annesi 6 kardeşine bakmak için temizlik işleri yapıyor. Kendisi evde kalmıyor. Arkadaşlarıyla birlikte barakada yaşıyor. Haftada iki yada üç gün eve gidiyor. Tiner bağımlısı. "Bir keresinde zengin olmak için piyango oynadım, ama çıkmadı" diyor. En çok Mahzun Kırmızıgül'ü seviyor ve büyüyünce şarkıcı olmak, çok para kazanmak ve tineri bırakmak istiyor.

BU SAYIDAKİ DİĞER YAZILAR