Zeytin Ağaçlarının Gözyaşları

Bünyamin Doğruer

Orada; Filistin'de
Acıların derinleştiği toprakta
Siyonistlerin yürekleri dağladığı yerde
Kesilen incecik bir daldan sızıyor gözyaşları
Sıcak yağmurlar gibi
Yeşil yapraklarından 

Ey Filistin
Öfkeni diri tut 
Ey kanayan  yalnızlığıyla fecri soluyan Kudüs 
Tebessümünü arıyor zeytin gözlü taş çocuklar

İşgalciler zeytin ağaçlarını kestiler
Yapraksız ve küskün kökleri kaldı
Zulme uğramış toprak ve yürekler
Bekleyin şah damarımızda toplanan baharı
Her kesilen ağaçta bir güneş saklı

Kan içinde esir Kudüs’ün gözbebeği
Temellerinden geliyor içli içli iniltileri
Aydınlık mı aydınlık yüreği 
Ey Filistin
Biliyorum sende derin bir aşk var
Ki aşkının uğruna kimse senin kadar ölmedi

Yapraklar kıpırdamıyor
Havada sessizlik
Havada kayıtsızlık 
Yoksa kalplere gömülü iman mı hareketsiz
Neyi kaybettik içimizde
İhlâsı mı samimiyeti mi sadakati mi
Yoksa taşlanan kalbimiz mi 

Ey Filistin
Toprağa karılan zeytin dallarının öfkesi
Daha kavi kılsın akan direniş nehirlerini
Bir gün Siyonist gözler kapanır 
Elleri kırılır 
İnsanlar ve ağaçlar fecrin aydınlığında özgürlüğe kanatlanır
Tüm acılar ateşe verilir Filistin toprağında 
Alnı kalbi gibi pak olan Kudüs’üm
İnanıyorum özgürlüğün çok yakında, çok yakında