Yolun Yolumuzdur

Ömer Mahir Alper

Kalktın ayağa

yürüdün

sarp kayalara dik yokuşlara

ve

düştün yere

karıştın toprağa bir tohum gibi

binlerce başağı yeşertecek ölümün

binlerce bilinci bileyecek

ve nice yiğitler senin gibi

ölümü yaşayacak yaşamak için

asacak geceyi boynundan

yakacak gemileri

dönmemek için

ve parola patlayacak

ya denizlere açılmak

ya ihanete bıçaklanmak

Düştün yere

parlayan bir ışık oldun ey şehid

sen geçtin denizin öte yakasına

boğulacak elbet fir'avun ve ordusu

yağacak yağmur

gök boşalacak

malta'da kurulan pusu

sonsuzluğu açacak sana

şafağı damıtacak yeryüzüne

yeryüzüne yağacak yağmur

Onur

diriliş

ve zafer

Mescid-i Aksâ'dan bakıyordu peygamber

sen çıkıp gelir misin şimdi

bir elinde mavzer

açıp sayfalarını Kitab'n

ve yeniden başlayarak

Allahu Ekber

kasemle başlayarak

"birbiri peşinden gönderilenlere

şiddetle eserek savurup atanlara

yaydıkça yayanlara

birbirinden iyice ayıranlara

gerçekleşecektir elbet

va'dolunan şey"

ey şehid

yerde kalmayacak kanın

ve bir çağrı olacak insanlara

siyah

zifiri gecelerin ardından

alnımızın akıyla

çıkacağız özgürlüğe

yazarak

zamana ve mekâna adımızı

andımızı kanımızla yazarak

savaşacağız ey şehid

biz savaşla yaşayacağız.