Acıyla sarsıldık bir vakit
daha doymamış iken karanlığa
yıkık kentlere kuşandı sabah
altında ırgat dolu yürekler
bebeklerin avutulamamış, canhıraş haykırışlarıyla
korku dolu tüneller kazındı
zavallı bakışların bekleyişine
ve
bir ceset, bir umudun ölümü
bir can, yeni günün yeni kaçağı
dahası
acılar, hüzünler
ve en son hatırlanası dualar
yaşama değerli günahlar kazıldı
ve sayıklar vinçlerle sıralandı toprağa
akletmekten yoksun gözyaşlarına kapıldık
nasıl ki kapılmışsak zamanın akışına
ibretler ölümlerle adanıyor
geçmişten kalma tartılarla
ve biz hala eski kafayla yargılıyoruz toprağı
doğa anne ise küskün kızgınlığımıza
ne bileydim uzun ama kısa bir vakte kadar
gözkapaklarıma millerin çekileceğini
ve ta uzaklarda yargıçlarla kapışacağımı