Dergimizin Eylül-Ekim sayısında yayınlanan Ahmed Yasin'e atfen yazılan "Allah'ım! Ümmetin Suskunluğunu Sana Şikayet Ediyorum!" başlıktı yazıyı Kürtçe'ye çevirerek bize gönderen Porî'ye teşekkür ederiz.
"Ya Rebbî! Be dengîya omete (ümmet) ji tera gilî û gazind dikim!" Ez kalepirekim. Her du destenmin ji taqete ketine, ne penûs digre ü neji çek! Ez nikarim bi bangewaziya xwe erde bihejinim. Belayen zemane hatîye seremin, poramin sipîbuye, her cur eş û jana pesîramin girtine û ez dawıya emre xwe de me!
Daxwazekimin heye; kesen ku wekemin zeef û acizîya misilmanan xemgîn bune, bila binivıs'ın! Wa misilmanen be deng û aciz, mirîyen helak buyîn! Ma heja dilen we naşevvite, li henbere van belayen tehi ku hatme li sereme? Qey gelekî tu neye? Qet kesek tüne, ji bo xwede ü rûmeta omete hers bibe?
Te kî li dijbere wan kesen, ku ji berxwedanvanen bi rûmet re dibejin "teröriste merkuj" bisekine? Ev omet şerm û tedî nake? Ku şeref û rûmeta wî tâ binpekirin. Xwînrâjân cihû û hevparen wane navnetewi nayen dîtin! Em nennek dixwazin, ku hestiren çaven me paqij bike û dest bide milân me!
Çima sazûmanen vî omete, hezen nefermi, partîyen wan, kesen rewşenbîr ji bo Xwede hers nabe? Hemu bihevra belav nabin, li kolanan, ji bona me dua nakin;
"Ya rebbîl Hezen me bike yek", kemasiyen me çareser bike, arîkariya evden xwe ye bawermend bike! Ma heza we ji van hîvîyanreji tuneye?
Hune di nezîk de, tevkuştinân meye mezin bibîhîsin. Wâ deme di enîyen me de eve be nivisandin: "Me berxwe da! Em nerev'ıyan û me xwe avete peş!"
Bimera zaroken me, jinen me, kalen me û xorten me te bimrin! Eme wan, ji bona vî ometa be deng û xemsar, bikin pet û agir! Ji me radestbûn û bilind kirina ala sipî hevî nekin!
Lewra em wisa bikin jî, eme dîsa bimrin. Bihelin em bi rûmeta şervanan bimrin! Dixwazin bimera bin, çiji desten we hatîye heryekjivve heyfa me bixe stûye xwe! Dixwazin kuştina me bi xemgînî temaşa bikin.
Daxwaza me eve; Xwede, kesen ku emanete hilnegirtîye, heyfa meji wan hilîne! Em hevîdarin ku hun nebin dijberen me! Ji bo xatire Xwede! qene nebin dijberen me. Wa seroken ometei Wa gelen omete!
"Ya Xwede! Ez ji tera gilî û gazind dikim... Ji tera gilî û gazind dikim... Kemasîya heza xwe, be mecalîya me ü zeîfbuna xwe yâ dije mirovan ji tera gilî dikim... Tu rebbe xîzanani... Tu rebbe me yi.. Turne ji kira berdidi?.. Erdeki dür ku jimera bibe dojeh (cehennem) anji dijminan re berdidî?
Ya Xwede! Xwtnen ku tenemera bibe dojeh (cehennem) an ji dijminan re berdidî?
Ya Xwede! Xwînen ku tene rijandin, namusen ten destdan, rûmeten ku te binpekirin, zaroken ku dihelin atîm, dayîkân ku küren xwe vvenda dikin, jinen kudihelin jinebî, xanîyen ku tene xiraıkirin, zevîyen ku tene tarûmarkirin, ji eşqa wan hemîyan, ji tera gilî û gazind dikim!
Ji tera gilî dikim! Hezen me belav bu... Yekîtîya me xira bu... reyen me cüda bu... Zeata xelqe xwe, li ber dijmin arîkarîne-kirina omete, ji tera gilî û gazind dikim."