Acımamalı küfre
İnsanlığın gerçek düşmanına
Fitne muhakkak kalkmalı
Gönüllerden ve arzdan
Çünkü
Pislik ve iğrençliktir o
Zulüm kalkmalı arzdan
Ki en büyük zulüm
Allah’ı inkârdır
Ya da
Ona ortak koşmak…
Boşa harcanmamalı
Hayatın kıymetli anları
Ki dünya
Oyun ve eğlencedir
Haktan gafil olana
Hayatta
Hırsa değecek
Hiçbir şey bilmiyorum
Çünkü mevcut değil
Bu imtihan diyarında
Ne olursan ol
Ne kazanırsan kazan
Nasıl yaşarsan yaşa
Eninde sonunda
Ölecek olduktan
Sonra…
Hayatımızın saniyeleri
Tek gerçek sermayesi
Şu fani dünyanın
Eriyen buzdan damlayıp
Buharlaşan
Su damlaları misali
Tek tek uçuşurken
Mazinin karanlık semalarına
Benliğimin merkezinde
Hissediyorum
Boşa harcanmış
Hayatımın
Boşa harcanacak
Hayatımın
Zehirden koyu sızısını…
Ve hâlâ
Küfür karanlığı
Gölgelemekte
İnsanlığın
Nurlu imkânlarını
Ve hâlâ
Fitne pisliği
Kirletmekte
Arzı
Nur namzedi
Gönülleri
Ve hâlâ
Şirk
Ve hâlâ
Zulüm
İğrenç varlığı
Acımasız pençeleriyle
Ezmekte
Gönüller
Bedenleri…
İnsanlı
Mahallenin kabadayılığını
Paylaşamayan
Haylaz çocuklar misali
Ölümü unutmuş
Sahibini inkârda
Ve
Kendisine
Sahip olamayan
Aciz insan
Sahiplik davasında
Arza
İnsanlara
Ve hatta
Semavata
Ailesinin
Şefkatli kollarını
Reddedi
Mahalleye sahiplik
Davasındaki
Haylaz çocuklar
Misali…
Ve hâlâ
Ve hâlâ
Hırsı olmayan
İnsan
Yüreği
Sızlaya
Sızlaya
Kendini
Özünü
Anlamını
Hayatının
Gerçek sermayesini
Boşa harcamakta…