Vaad

Bünyamin Doğruer

Yirmi dokuz temmuz sur'da

güzel günler umuduyla

yeni açmış bir güle füze düştü

ağustosa ateş

bir nehir soluyor minicik ellerin

ben uyandım vaad

doğurgan topraklarında

içtin ateşini Lübnan'ın

yeryüzü perişan

milyarlarca dilsiz şeytan

bin kez tanıdık siyonistleri

bebekleri öldüren vahşi tırnaklarından

öfkemiz direnişimiz

doğura doğura büyüyor

bildik bir fırtına

tavında iman

tavında yumruk

söz bitti

fecir rengiyle boyalı düşlerimiz

artık

masmavi gökyüzü olacak gülüşlerimiz

güle füze düştü

ağustosa ateş

gözyaşıyla nemlendi

güneşin gözbebeği

ey yalnız bırakılmışlığın tanığı

vurulduğun gün güllerin akşamıydı

sonra dünya bir avuç köpük kaldı

anneden akan gülün solduğunu

duydu herkes gördü

ey vicdan ey halk

gün intikam günü, direniş günü...