Renk renk çoğalıyor kahırlar
Tuğyan kokan şehirlerde
Kimse kalbinin ırmaklarına bakmıyor
İnsanlar ceplerine bakıp ağlıyor
Ölümler dünyanın bir hiç olduğunu hatırlatmıyor
Avuçlarda eriyor borsa
Kıvrım kıvrım bükülen ruhlar
Takınarak şuh kahkahaları
Şehrin sokaklarında
Akrep sokumları
Köşe başlarında veba şölenleri
Kekeme sesler sağanağında
Şehrin ölümünü başlatan insanlar
Koyunlarında çokça günahı çoğaltıyorlar
Gençlerin göğüslerinde cam kesikleri
Burunlarında halkalar kulakları küpeli
Ne soru ne cevap gözleri
Çokça şizofren halleri
Dissosiyatif kimlikleri
Sadece yüreği ile bakan haykırdı
İnandığım en güzel yalan bitti
Ruhunu satmış şehirlerde
Yorgun ve dalgın insanlar
Sonu hüsranla biten rüyalar görüyorlar
Yosun tutmuş sular gibi
Durgun ve zavallı
İşte ahval
Ruhun tarihi ve oyunbozan ölüm unutuldu
Müsvedde insanların elinde nara atan hayat
Ey uçurumların kenarında şifa arayan zat
Eriyip benzeşme başkalarına
Varlığın kokusunu çek içine kendin ol
Söz dağları gezdir sırtında
Hakikatin yolunda kaim ol