Ölüm Kokusu

Atavi Osman Erdemir

Semirterek geldiler doğudan ve batıdan

Derbentlerin dibinde vurdular güruhumu

Nebbaşların elinde çırpınırken bedenim

Duvardaki gövdeler adımlıyor ruhumu

-fısıldıyor kulağıma o biçare ahımı-

 

Senin sevdan dinerse avucumda Etibe

Yüreğim bir çocuğun ellerinde taş olsun

Karanlığın gözlerine kur salıncağını

Susarsam tek bir an kütüğe düşen baş olsun

-bedenim kurda kuşa dağa taşa aş olsun-

 

Çürümüş küf kokuyor duyduğum kelimeler

Çekilen tüm acılar kıyameti dokuyor

Sesimi örseleyen bu ağıt neyin nesi

Arakan’dan Gazze’ye çocuk ölüm kokuyor

-anneler boş kundağa her gün ninni okuyor-