Öfke

Bünyamin Doğruer

daha bir gür çıksın sesiniz

güneşle tanışıp aşka akan mavi sonsuzlukta

tüm tedirginlikleri devirin

ateşten nefesinizle

bakışlarınızda baharmüjdesi

yağmurlar

sonra dokunmak ezan vakitlerine

diri ve devingen

bitecek karanlıklar

bin yıl sürecek dense de

gör bak istikbal ufuklarına

andımız düşünce soframıza

nasıl da yürünür yangın yüreklerle

firavun saraylarına

acıların ikliminde

senin ancak isyanını severim

hadi durma yanan coğrafyada

katledilen çocuklarınsaçlarında

çiçeklensin öfkelerin