Ne Annem Kaldı Ne de Evimiz

Bünyamin Doğruer

Aziz şehit Ahmed el-Caberi’ye ithafen…

“Annem telefonda yapmak istediği yemek için malzeme almamı söyledi. Malzemeler elimde geri döndüğümde ne annem vardı ne de evimiz ama ben inanıyorum ki, annemle o yemeği cennette beraber yiyeceğiz. Onlar Allah yolunda öldüler ve onların şehadeti bizi kurtaracak.” (Abdullah Cemal)

 

Ve annem babamla beraber cennete gittiler

Biz kaldık burada

Üç füze ile vurulan evimizin enkazı başında

Ve direnişin onurlu kucağında

 

Kanımızda fışkıran direnişle Siyonistlerin kovulduğu gün

İşte o gün her şey güzel olacak

Gazze’nin kül rengi göklerinden zeytin ağaçlarına güneş vurunca

Köpürünce deniz

Sıcak gözyaşlarımla birleşince yıldızlar

Limon ağaçları üstünde çocuklar

Haklı bir zaferin gururuyla annelerine el salladıklarında

Her şey güzel olacak Abdullah

İnan aşk kazanacak

Narin kelebekler konacak çiçek bulacak Gazze’nin bahçelerinde

Aramıza çekilen beton duvarları yıkacağız

Her şey güzel olacak

Kitab’a incire zeytine yemin olsun ki

Ey Siyonist katiler

Ey Amerikan beslemesi zalimler

Ey utanç duvarları

Öfkemizin yumrukları çıkmıştır kınından

Bu bir intifada

Bu güzel öfkemiz

Bu sevdamız Kudüs için isyandır

Bu aşkımız için sularımızda tufandır

Her şey güzel olacak Abdullah

İki elimiz duada iman ve eylem

Bir avucumuzda kan bir avucumuzda çocuk çığlıkları

Bağrıma çiçeklenen dilsiz acılar

Ve suskun ümmet ya Rab!

 

Ne olur yaş dökmesin esmer gözlerin Abdullah

Her şey güzel olacak

Bizim özgürlük türkümüz göklerde bestelenecek

İçimizdeki hıçkırık dinecek

Güneşe güleceğiz

Öfkeyle köpüren kanımızda boğulacak Siyonistler

Ölümün tüm renkleri kuşatsa da bizi

Gazze var olacak

Ay gibi aydınlık olacak istikbali

Gazze’nin gülleri kanamayacak

Ey Abdullah! Bilirsin ki,

Gazze’de yaşamak iman, eylem, direniştir

Sabır sarmaşıklarında zaman

Her şey güzel olacak!