Muhacir

Bünyamin Doğruer

Korkunç öfkesi toprağın

Mazlumların kanlarıyla beslenen toprağın

Parçalanmış bedenleri bebeklerin

Çığlık çığlık öfkesi

Rüzgârda titreyen başak tedirgin

Zeytin ağaçları yorgun

Kovuldun topraklarından ıssız yüreğin

Açılmayacak pencerelerin

Hayırlı sabahlar anne dediğin

Ey yüzü gülmez çocuk

Avucunda mavisi gecenin

Uyu artık

Uykunu kaçırtan bombaları duyma

Kaybolmuş gülüşlerini arama

Nehirlerin acı şarkısını dinliyorum

Kan deryasının boğduğu coğrafyamda

Fırtınayı biriktiriyorum

Umuda can verdiğim silahlarda

Ey muhacirler

Duaya durup yürüyüşünüz

Buluşturacak bizleri

Yağmurun dudaklarında

Toplayın tüm geceleri

Siyaha kesmiş evlerden

Beklediğimiz yağmur yağacak gibi

Beklenen fecir doğacak gibi

Güller tomurcuklanıyor işte

Durma zulme karşı bilen sende

Allah rahman ve rahim, Allah kahhar değil mi?