Acının kundağında büyüyen
kan revan içinde bakışlarıyla
modern dünyayı yerin dibine gömen
Umran çocuğa ithafımdır…
Halep’te
Çocukların sesine bahar gelecek mi?
Kül şehrinde sımsıcak saklı oğul özlemleri
Özgürlük kelimesinin parmakları hep kesilecek mi?
Ümmetin bağrına çığlıklar yükselten
Ey firavun senide boğacak bu kan denizi!
Halep’te hüzünlerin anayurdunda
Varoluş savaşında
Kanlı sevdalardan geçiyoruz
Acıyla kıvranıyor güneş
Halep için kanadıkça yüreğim
Yağmurları kucaklar gözlerim
Halep vurula vurula
Ceylanı kalmamış bir dağ
Kuşatılmış akşamlarından
Ve şehrin duvarlarından
Kurumuş kanlar dökülüyor
Halep kanlı bir gül bahçesi
Kayboldu ıssız çocukların neşesi
Oyuncak yerine varil bombaları
Ölen çocukların yüzünde iklimsiz çiğdemler açar
Kar taneleri gibi eriyip dağılan anneler
Al götür feryatları sulara göm
Burada ölümlerle büyüyor karanlık
Küçülen haritasına bakan firavun
Kırık vazolarına üzülüyor
Yatmadan önce ellerini yıkıyor
Akıttığı kanla
Ve her gece kan ekliyor düşlere