/İza zülziletil ardu Zilzaleha/
her şey yetersiz
herkes çaresiz
ha öldük
ha öleceğiz
düştü birden iki dudak Arasına
Allah
Lailahe illallah
kıyamet provası
sonsuzun ayak izi kaldı kalbimde
deniz kabardı ateşler içinde
kıyameti yaşadık bu zaman içinde
bak nelerin izi kaldı yüzümüzde
ve bir ömür bitti birden kıyamet sahnesinde
Söz bitti konuşan depremdi
bitti mi dünya faslı
birden O geldi akla
son söz ortak payda
düştü iki dudak arasına
Allah
Lailahe illallah
hey insan
Rabbine nankör olan
depremler ne anlatır
çılgınlıklarınıza
İşte sürüklenen ölünüz kaldırımlarda
gün susuyor karanlık susuyor
ölüme ekleniyor canlar
korku yürüyor şehirlere
/İza zülziletil ardu zilzâleha/
bir ayrılık bir kavuşma
Çığlıklar yıkıntılar ölümler
acılar gömüldü toprağa
şu cesed çocuğu o hanımı o kızı o babası
şu verilen bilmem kimin selâsı
/İza zülziletil ardu zilzâleha/
anladım ki mutluluk da geçici mutsuzluk da
saatler depremi vurduğunda
insanlık kıyamet provasında
herkesin mahşere durduğu gözlerden
geriye kalan boylu boyunca bir hüzün
şimdi herkes
yıkılan bozulan kokuşan yerlerini onarsın
hemen şimdi
önce kalbleri
O'nun dışındakiler atılsın
dolsun yalnızca Allah sevgisi...