Hadi uyan
Uyanda bu yorgun düşleri at kendinden
İki elini yağmura daya
Suyunu kana kana iç
Ve alabildiğince dön dön etrafında
Çünkü insan en çok kendine
Sonra dur ve bak!
Dünyaya açılan pencerenin sarhoşluğunda buğusu düşen cam aralığına
Ve camın önünde beliren iki güvercinin deli bakışları hatırına
Al onları yamacına
Konuş onlarla
Anlat en güzel hikâyelerini
Tüm hüzünler üzerine
Ebedi iki mısra seç gözleri ve toynakları
Karıştırdıkça bulsun yeni seçme öyküleri aralarından
Tüm kederlerimizi örten
Bizi ısıtan bu yalanlardan
Duyur iki mısrayı
Duyur iki heceyi
Başak tanelerinin arasında gizlenen Musa'yı görmeden
Hacer'i üzmeden temiz kapımızı arala
Sonra eteklerimizi ısıran bu çamurlu yollardan temizle kendini
Bedr’in yeni taze kuyularından
Aişe kaçsın bu bakışları yaralayanlardan
Anaların en güzeline kimseler çamur atmasın
Artık toparla eteğini ey Aişe!
Yanağını ısırmadan bekle
Kendi sesine yabancı bu iniltili ağlayışa bir son ver
İnen iki güzel ayetten...