Kalem

Bünyamin Doğruer

/Ey insan ateşten geçir kelimelerini/

/Kaleme ve yazdıklarına yemin olsun/

Düşün kalemi ve yazdıklarını

Düşün ruhla madde savaşını

Ey yoksulların, çaresizlerin umudu

Ey yeryüzünün yetim ve öksüzü

Kalem yazdı senin muhteşem ahlakını

Çünkü kışı bahara çevirmek ahlaktı

Zulümat  ufukları kaplamıştı

Düşürdün yeryüzüne nur kıvılcımlarını

Yaprak yaprak açtın kalemle yazılanları

Mala mülke tapanların önünde fal okları

Ne zaman duysalar eskimez vahyin hakikati

Dediler:Bunlar eskilerin masalları

Böylece vuruldu alınlarına zillet damgası

Yıldızlar gibi ufkumuza

Vahiyden işaretler yazan kalemdir

Sonra açılır önümüze o bir kitaptır

Bizi korkutan,bizi sarsan,bize müjde veren

Bizi 'Bahçe sahipleri kıssasıyla'uyaran

O bahçeyi tanınmaz hale getiren

Ey Rabbim!

Işık tuttun bizlere

İnkârı çürüten

İnsanı dirilten

Kaleme,kelimeye anlam getiren

Ey Rabbim!

Kendini övdüğün gibisin sen

Kalem bir emanettir

Kalem muhkem bir kaledir

Kalem öyle yüce ki

Üzerine yemin eden Allah'a yükseltir

Yeminlenmiş kalem ve yazdıkları

Hatırlatır insanlara

Allah'a karşı sorumluluklarını

Dünyanın sızısıyla karardı kalpler

Nerede o vahyin şahitliğini yapacak kalemler

Biz ki kitap medeniyetinin çocuklarıyız

Bu kalemin gücüyle ruhlardaki zinciri kırarız