Sözlerim apoletli zimmet defterine geçti
ey dağlar siz güvenin umuda
zamanı kucaklayan
damarlarımdaki öfke çiçeklenedursun
şafak vururken
pusuda bekliyor tarihsel bir dindar
hem Allah'a da inanıyor
potinlerini bağlayan tekmil duran meraklı
söylediklerim yanıltmıyor beni
uygun adım yanaşıyor
akrep oluyor
bir alev parçası vuruyor yüzüme
acı giderek kuşatıyor bedenimi
vakti gelmedi mi ey dost
ateşten gömlek giymenin
ölüm kapı ağzında
işte biziz yürüyen sevda
kalbimde ağır güzellikler yükseliyor
eylül kalıntısı bıçaklar batarken habire
her gece bir yıldız ekledim omuzlarıma
gündüzüm bir güvercinin kırık kanadından ibaretti
saatler gül yapraklarını soyunurken
takvim içinde çırpınıp duran ömrümüze
çarpıyor zulüm
zulüm ey zulüm
lalelere sarılmış cesetler bırakıyor zindanlarda
haykırdıkça tevhidi
bir gül usulca geceye kanıyor
dünya hurdaya çıkıyor
değil mi ki herşey nafile
Allah'tan geldi insan Allah'a dönüyor
dünya bir kez daha hurdaya çıkıyor...