Köhnemiş düşlerde yitirdiğim yaşam
dikilir karşıma tırmalar göğsümü
Kırgınım adımlarıma
Kudurgan engellere sinsice takıldı,
hep dün oldum uzansam ileriye,
çıngar çıkar
yazgım, kalabalıktan yoksun olmak
yılgın, gözümde kamaşan seraplar
varoşların ülger havasından alarak
uysallığı
ivedi çığlıklara gebe olmuş suskunluğum
yetingen benliğim uçarılık doğurarak
az sonra
Bin gecedir kanatamadım ifsadımla
delmeliyim karanlığımı.