İttika

Bünyamin Doğruer

İfsadın sarmaladığı hayatla

Yaşamak ağrısı asılı boyunlarda

Ve günahlar dil uçlarında

Sensizlik karanlıktır

Aşk ile yürüyorum yolunda

Şahdamarımla

Aldanmışlıklarım,yenilgilerimle

Sığınarak Sen'den Sana

Hayat bir yılan gibi dolanırken ayaklarıma

Hüsnüne ulaşmak için

Bir söz sevdir bana

Takva

Kalbimin beneklerinde

Mutlak Söz'ün ağırlığı

Caddeler sokaklar ateş çemberi

Hayatsa bir köpük

Kitaba tutunarak buluyorum kendimi

Takva yoksa

Her dönemeçte değiştirir beni

Kavisler

Riyakâr törenler ayinler

Rabbim kalbim sana emanet

Takva elbisesini giyindim

Çamurlu bir yolda yürüyorum

Ya da cam kırıkları arasında

Sur'dan önce umutla

Bilmiyorum nasıl bitecek bu dünya

Her gün kapındayım ey yâr

Müzmin ağrılarımla

Uzayan sürgünümde

Rüştüme erdiğimden beri

Adım adım savaştayım hannas ile

Kazanmak için bürünmeliyim takva elbisesine

Bana benden yakınsın Rabbim

Seviyorum seni

Ulu isminle

Muttaki kullarından eyle beni

Hep elemlidir bakışlarım dünyada

Diller renkler ölçü değil O'nun katında

Buyurduğu gibi

Üstünlük ancak takvada