Karanlıkları açan yağmurlar,
Yağmurla açılan kuyular,
Yani siz kuyuların çocukları!
Durduğunuz yeri değil,
Baktığınız göğü gerin sonra savaşın.
Savaşın savaşlarla,
Zafer değil, ölüm sizin ödülünüz
Ve yorgunluğunuz ateştir kalan...
Ateştir büyüttüğünüz yarına,
Ateştir ekmek bilip öptüğünüz.
Kül olduktan sonra tekrar parlayan,
Ateştir, uğrunda öldüğünüz.
Elbette açılan kapılar vardır,
Kapılar, yürüyen bir hayalet savaş.
Dikkat et! üstünde bir gören vardır,
Dik kafanı, göm kendini ve savaş...
Savaşın savaşlarla,
Zafer değil, aşk sizin ödülünüz,
Ve yorgunluğunuz zaferdir kalan.