(Bünyamin Doğruer'e
bir savaşçıdır, savaşın kalbidir yüreğin
toprağımıza kelimeler düşürdün ey şair
birikmiş bir yılgınlığı dağıtarak geldin
isyan ve acıyı dert ederek kendine
ezilen halkları
vurulup düşenleri kaldırdın türkülerinle
hüznü solumakla suçlanıyorsun
kuşlar uçmuyor ki göğümüzden
insanı yeşerten şey nedir
umut nerede taşınır
kime ne senin aşkından
alnına ışık salınmıştır sevdalıların
şairin kayboluşuna ağladığım bir zamanda
dirence ve kavgaya taraf oldun
hayat avuçlarımızda dönen bir şeydi
şiir bir yaşamdı
yaşanılandı
korkuyla yaşanmış bir hayat için
korkuyla ölünür, budur onun şerefi
''vurulmak
döne döne vurulmak
on dört kere vurulmaktır''senin aşkın.
hüznü ve sevdayı
ve bir de yaşadıklarımızı alırız yaramıza.