Suriye'deki kampta donarak hayatını kaybeden Leyla'nın anısına…
Gün batınca duyulan bir haberdi
Şimdi gözlerin Leyla
Ne anne kucağında ne masmavi bulutlarda
Kara toprakta
Bu zalim nemrutlara
Put kıran İbrahim kararlılığı taşıyamadık
Bu suç hepimizin Leyla
Bir dilim ekmek sıcaklık ve özgürlüktü
Onun tek istediği
Ve gözleri açık öldü
Donmuş bir gül gibi
Gözleri çökmüş açlığıyla günlerin
Yüreklerimizi yaraladı bu hali
Amerikan masalı, Rus tezgahı
Firavunların uçakları, bombaları
Astana süreci, Soçi palavraları
Siyasetçilerin beyhude yalanları arasında
Leyla üşüdü kaldı
Üzerine çığlıklar yağan çadırında
Leyla'nın gözleri açık gitti
Firavunlar gökyüzünü ona dar etti
Acılar, şu bildiğimiz acılar
Bir gün zalimlerin düzenini bozar
Zamanın karanlığında gizli firavunların süngüsü
Kimseler fark etmiyor kayan yıldızı
Kalbimize dokunan onulmaz yaralar
Korkular kol geziyor gecenin kollarında
Acılar bir mayın gibi döşenmiş kamplarda
Üşüyen, donan Leylalar savruluyor eriyen kar sularında
Tüm serçe kuşlar hicrete durmuş
Güllere rengini veren kan kuyuları doldurmuş
Senin gözlerin açık Leyla
Benim önümde örtüldü dünya
Kısacık bir ömrü soludun zalimin dünyasında
Acılara donandın, oyunlar tanımadın
Çocuk parklarında değil toprakta göz izlerini bıraktın
Sen Leyla, sen açık gözlerinle
Güneşte müthiş bir yangın çıkarttın
O mazlum içli bakışlarınla yerle bir ettin
Vahşi sessizliğini imansız kalabalıkların...