Bir duaya tuttum seni.
Ey kadim Gazze!
Meryem’in sancısıyla yoğrulmuş şehir.
Selahaddin’in emaneti,
Kıblem öteki yârim.
Sendeki tümüm…
Ey kadim şehir!
Söyle, nasıl anlatayım seni?
Viran olmuş her bir yerin.
Utanır kalem seni böyle yazmayı!
Nasıl olur da sokaklarında eksik olur
Çocuk sesleri?
Bir feryat ki kadınlardan
Sanırsınkıyamet!
Ölen, öldürülen her yaştan insan.
Şimdi, tüm yaralar ölüm renginde
Ya dünya kör, sağır, dilsiz
Haklısın, ya Hanzala dönüp gitmekle.
Ey kalbimi yangına veren davam!
Diz çökmek için doğmadık.
Olsa da ölüm gök gürültüsü gibi
Senden yana saf tuttuk.
Ey Gazze!