Ey Filistin

Bünyamin Doğruer

Eylül yağmurlarını aralıyorum

Kalbimden taşan hüzünle

Kurşunların ayazında

Yangınların ortasında bir çocuk sesine 

Feryatlara yaslanıyorum

 

Gün döner

Kudüs düşlerinde uyanır bir el

Doğar beklenen güneş

 

Ramallah’ta bir çocuğun

Gözleri kan benekleri

Bir gün saracak onu

Sımsıcak özgürlüğün elleri

 

Ne vakit bilmem

Ortadoğu’da petrol hattında

Ümmetin kanayan damarlarında

Kadim onurlu iklimler gelecek

 

Ey Filistin

Ey dudaklarında inancın çığlıkları

Ey kucağında acılar büyüten

Ey namlusunda gülden tebessümler barındıran

Kapkara yalnızlığına rağmen

Işık ışık büyüyen

Siyonistlere gürleyen direngen ey

Gümüş kanatlarınla beton duvarları delen

Öfkenden onurlar sarkar

Kutlu geçmişine

Saçlarını direnişe bağlayan çocukların

Zaferi bekler fecr vakitlerinde