Etibe’ye Mektuplar

Atavi Osman Erdemir


-Küçük Kız-

Bir rüyadan düşer gözlerim

Yüreğim kan urbası

Susarım

Avuçlarımda tarih taşırım ben

Dilimde ahlazın yanık türküsü

Bastığım toprağa bakar susarım

Susarım

Sen yoksun

Diyorlar bana

Bilmiyorlar

Kabirden yükselen kalbin sesini

Oysa sana bahar getirecektim Etibe

Fanustaki ateş sönmeden

Gün dönmeden

Çocuklar ölmeden

Kum yığınlarının dibinde

Oyuncak yürekler biriktirir toprak

Mavi bir emzikten kan damlar

Süt kokar çocuk tenleri ve ölüm

Ceninler rahimlerden çalınır

Lohusalar düşlerinde emzirir çocuklarını

Şimdi azıklar vuslata hazırlanır

Annelerin ellerinde

Toprak susar

Çocuk susar

Gül susar

 

Utancın damarı çatladı

Tabut kan sızdırıyor

Minik avuçlardan yükselen feryat

Peygamberin yüreğini dağlıyor

Susuyor insanlık

Açılıyor cehennemin kapıları

Suçlu günahkâra sorulmaz günahından

-Ve sorulur küçük kıza

Hangi suçtan dolayı öldürüldün-

Mahşerin damağı kuruyor

Ben susuyorum