Atıldılar!
Bir an bile düşünmeden meydanlara
Sonik patlamalar yarışırken füzelerle
Toprak oldular tankların üzerinde açan çiçeklere
İnciler gibi dizildiler boğazın göbeğinde!
Düştükçe kalkan bir dirilişin destanı yazılırken
Yığıldıkça yığınların altında kalan kalleşlere
Bir muştunun haberi gibi yağdılar hain/lerin kalplerine!
Kimi elinde sopası, kimi taşı ile
Sıkılırken bedenlere mermiler, hak adına can siperane
Ezanlar yüreklere serpilen su misali
Yankılanırken sine-i arzın derinliklerinde
Bir abdest ile başladı her şey
Zaman yoktu helalleşmeye
“Gitme” diye seslenen seslere aldırış etmeden
Cesur bir yürek yürüyor namlular üstüne
Şehadeti arzulayan, Hüseyni bir direnişin simgesi, örtüsüyle
Sarıldım bedenine kardeşim, birlikteyiz!
Varsın kanla yazılsın muştumuz modern asfaltlara
Bir evlat haykırsın “Babam” diye, şehadetin şahitliğine
Sorarken bir diğeri yerde yatan nefer için “Anam oğlu mu?” diye
Ey Batı! Beklemiyordun değil mi?
Başaramadı mı bu sefer sizinkiler?
Pak değil biline! Unutmadık, bundan öncekiler
Ve unutmayın! Ümmet dip diri, ensenizdeler