Çoğalan Resimler

Bünyamin Doğruer

Her gün bir mülteci sayfası çeviriyoruz

Gözyaşları düşüyor insanlığın yüzüne

Serin sularda bitiyor hayaller

Açlıktan

Soğuktan

Bombalardan ölen bebekler

Hüzün coğrafyasında mazlum muhacirler

Dalgalar cesetleri sahile taşıyor

İçimden bir öfke yayılıyor yeryüzüne

Feryatlar atılıyor üstümüze

Şişme botlar dolusu insanlar

Ölümün denizinde

                                               

Çocuk ölüleri

İnsanlığın gözlerine oturan hakikat

Çığlıklarını denize saçan bebekler

Paramparça yürekleriyle savrulan anneler

Nerede merhamet denizlerim

Nerede biter

Katliamların kokusu

                                                        

Mülteci bir çocuğun asude gözlerine çarpıyor yağmur

Yaralı bedenine dokunuyor

Geceye dökülen anne sesi

Ve bütün kapılar kapalı

Son kez bir şeyler söyledi titreyen dudakları

Anne

Karnım acıktı

Anne açlıktan ölürsem

Bu öykümüzü anlat herkese

                                                            

                                                                

Ey modern zamanın insanları

Ey batılılar 

Ey doğulular

Sıcacık odalarınızdan 

Hangi sulara bakarsanız bakınız

Bizi görürsünüz çoğalan resimlerde