Ölümün varoşlarında ölüm yazılır
Ölümün varoşlarında canlar
Aylardan katliam günlerden Cenin
Tüm şehir alev alev yanarken
Güneşler düşüyor gözyaşının ucuna
Şehrin damarları çekiliyor
Her köşe başında ölüm ölüyor
Cenin kampına ölüm çökmüş
Yüzlerce iz düşmüş ateşe
Yüzlerce çocuk al kundağından
Ölüme belenmiş sualsiz
Kesik bir baş yanık bir beden
Ceninde kıyamet kopmuş
Yıldızlar sönmüş
Ay tutulmuş geceye
Bir İsra yolcusunun aşkına
Cenin caddelerinde ölüm geziyor
Katline ninni söylenen çocuklar
Sütüne kan damlatan ana
Sol memesinden vurulmuş
Kalbinin mührü üstüne
Elleri paramparça
Yüreği paramparça
Emzirir ölü bedenleri
Yavrusuna mühürlü dudaklarıyla
Cenin çıkmazından kan sızıyor
Damar damar sokaklara akarken
Çocukların gözleri donmuş
Çığlıklar arşa çıkıyor
Yüzlerce can...
Bir uçak bin tank ki
Yaşam ve ölüm
Bir de Cenin
Bir direniş güncesi yazılıyor
Ramallah'ta, Tulkarim'de, Cenin'de
Kan kırmızı şarkısında Beyt
Ah Cenin çocukların al kundağı
Şehadetin son durağı
Kıbleden esen rüzgarın hafifliği
Siyah kirpiklerde bir damla kan
Rasul'ü hatırlatır bir de Hayber'i
Cenin gününde bir şehir yakılıyor
Bir şehir ki içinde binlerce can
Bütün ışıklar sönmüş
Bütün sokaklar kapatılmış
Gök hicabına ağlıyor
Ağlıyor Mescidi Aksa
Ağlıyor ölüm
Sokak sokak cadde cadde
Ölüyor ölüm...
Cenin gününde bir şehir yakılıyor
Bir şehir ki küllerinden direniş doğuyor
Bir şehir ki yaşamı şehit üstüne
Bir şehir ki hayatı ölüm üstüne
Şahin bakışlı kızlarıoğullarıyla
Şakayık ovasının gül bahçesi
Aksa'ya sunulan en son hediye
Cenin!..