Çağdaş Taif’e dönen bu şehirde
Çağırdığım sensin
Ey insan
Hesap günü saati yaklaşan
Soylu bir kelimeyle çağırıyorum
Ey yaralı insan
Aynalardan mahrum kalıp yalnızlaşan
Rüyalar ülkesinde
Yaraların sükûnetine sığınan
Teninde günahın
Biliyorum içini açmıyor
Sırılsıklam toprağın kokusu
Bir kez olsun gökyüzüne bakıp ağlamayan
Şehrin ergen dolu sokaklarına acılar tüküren
Kendi masalının sancılarını çeken
Çağırdığım sensin
Cinnet vadilerinden çık gel
Yeter ki gel
Kendiliğinden açılır kilitler
Gel ki dalgın rüzgarlar savurmasın
Kan dehlizlerinde boğulmayasın
Çoğalan gökler altında
Gönder sesini yağmurlarla
Gel ki
Azat edelim keşkeli günleri
Matemlere boğulmasın deniz
Dönüp dönüp kucaklasın seni gök ehli
Gel ki sığınsın sıcacık kalbine
Vurulmuş göçmen kuş cesetleri
Elinde bir demet gül ile
Bekliyorum seni