Buğdayın Ateşi

Bünyamin Doğruer

Çığlık içimde senin adındır

Hüzün ey hüzün 

Düzenini bozar nemrudun bu hüzün

Bizim suskunluğumuzdan kabarıyor kan

Bir sürü gibi amaçsız donmuş halklar

Sanki tüm sesler ölü

Üstümüzde demirden gökyüzü

Her şey yapışkan her şey plastik

Nereye dönsek karşımızda ihanet

Çığlık çığlık çocuk sesleri

Korkulu yarınlar depreşiyor içimizde

Feryatlar arşa yükseliyor kana batmış gözlerde

Mumdan gemiyi yürütüyoruz ateş denizlerinde

Sevinç mi dediniz

Galiba çocukların dönen çemberinde

Doğu Türkistan'da Filistin'de her gün

Kan karışıyor hayatın dehlizlerine

Ah güzel yurdum Gazze

Dağ rüzgarı limon ağaçları

Derin köklere bağlı sevdası

Bu halinle de ne kadar güzelsin

Boynu bükük kır çiçeği

Fırtınaları dinmeyen denizsin

Ey benim ölüm yüzlü ağıtlarım

İnadına direniş ve yıldızlar ekleyeceğiz omuzlarımıza

Biz çakacağız zamanın levhasına

Zafer müminlerindir gerçeğini

Dikeceğiz tevhidin bayrağını

Secdemiz ve sabrımızın burçlarına