Aziz şehit Mutiurrahman Nizami'nin anısına…
Kırgınım
Sözünü unutanlara
Kardeşinin elini tutmayanlara
Düşeni kaldırmayanlara
Allah için ağlamayanlara
Zalimin yanında duranlara
Mazluma timsah gözyaşı akıtanlara
Kıyama kalkmayıp bahane satanlara.
Bu kırgınlıklarımı Rabbime söyleyeceğim.
Ben gidiyorum
Bir fikir bırakarak geride
Acılardan öfke büyüttüm
Direniş adına yaşadım
Heybetli dağların bereketli seslerinde
Fecr ile damar damar iç içe
Ağır sözün gölgesinde
Bir ırmak güzelliğinde yaşadım
Ben gidiyorum kardeşlerim
Gözlerimde bin güneşle
Kanlarımızla yeşerecek tohumlar
Boy verecek çınar kökleri
Bir gün kırılacak zulmün çemberi
Sonsuzluk sularına sürdükçe atlarımızı
Ruhumuzu sarıp sarmalar ötelerin alevi
Ben gidiyorum
İzzet ve onurla bir tuttum yaşamayı
Sabırlar içtim yudum yudum
Dualar kuşandım sığındım Allah'a
Ve şehadet gömleğini giydirdi bana
Ben gidiyorum bir seher vakti ırmak gibi akarak
O sonsuz nimetler yurduna...