ne yana dönsem ateştir
kurşuni bir akrep kımıldar etrafımda
sokaklara çıkınca
yargısız infazlarda ürperdim
hayatı farkettim
dağları sevdim
asinin biriyim işte
kıyısını kaybetti zaman
hudut kapısından çıktım bu hayatın
susuşların ölüme dönüştüğü bu ülkede
savcılar saygın bulmadı beni
susmayan yağmurlarımla
ve yüzümde ayın şavkı
ben dağlara döndüm yeniden
çankaya sırtlarında
yılanlar derisini bağışlıyorken
yasaklar çıkmaz sokağında
uyum içindeyken hükümet
ey yetmiş yıllık suskuk tanıklık
ey bu ülkenin süslü yalanları
Ben dağlara döndüm yeniden
biliyorum acıyla çoğalacağız
bir ırmağın akan güzelliğinde
pervasızca korkular girmeyecek düşlerimize
ben dağlara döndüm yeniden
aynalarda şaşkınlık
telsizlerde bin telaş
açık kimliğim afişlerde
yasakları delip
marşlar sesleniyorum kulağına karanlığın
ben dağlara döndüm yeniden...