Zamanın Hüseyinlerine
Ölüm ve hüzün dünyasında
Varoluş sınavı içinde
Sordum nereye diye
Kan vermeye dedi
Ne zaman dedim
Şimdi dedi
Sebep nedir dedim
Gülüp geçti
Seni deli eden nedir dedim
Yar dedi
Ne istiyor dedim
Sebat dedi
Aklını başından alan nedir dedim
Aşk şarabı dedi
Kal dedim
Dinlemeyip gitti
O belinden kılıcı çekti
Ben derinden bir ah çektim
Zulümle donatılmış günlere razı değilim
Ölüm düşse de hesabıma bu kan çağlayanında
Kerbela düşlerimde kınından çıksın kılıcım
Ey Yar! Ey Yar!
Seninle aydınlansın içim dışım
Güzel bir ölüme hazırlandım aşk ile
Ölürsem bu sevda ile bil ki kazandım
Dinle şimdi çölün kalbini dinle
Direniş dolu yüreğimi büyük bir onurla
Zulme karşı döktüğüm bu kan
Tüm soruların cevabını verecek sana
Ahdimiz var kardeşlerim
Şah damarımızdan yakın olan Allah’a
Bize güç ver
Bizi dinç tutan imanımızı çoğalt
Çakal seslerine karşı bizi uyanık kıl
Bizi deli bizi divane kıl aziz İslam’a
Ey Rabbimiz!
Yaralarımızı sana aşkımızdan kıl
Sen ey aşk ehli
Güneşin göz bebeği idin
Ey zalimin üstüne üstüne giden Hüseyin
Ateş denizlerinde direnişin var ya
Kan ırmaklarında yiğit yüreğin
Sen hep gidersin
Dur gitme diyenlere gülüp geçersin
Yezidçe kalkışlara karşı belinden kılıcını çekersin
Açıldıkça şehadet iklimine
Geride kalanlara derinden bir ah çektirensin
Kerbela Kerbela
Unutamazsın Hüseyin’i
Aşk ne güzel yakışmıştı ona
Şimdi sana bakarak utansın zamanın iğreti aşkları