dünyalar alan gönlünde senin anne
çocuk yüzlerimizle ilkin
kaygısız yarınlara dalarak
umutlar beslemeden
sonsuz mutluluklar iklimindeymişçesine
bir rüyanın tam ortasında süren
ve hiç bitmeyecekmiş gibi sahiplenilen
uzun asırlar yaşadık.
bir şiir saydığımız bir oyunun sonraki evrelerine
adımlar atmanın bilinmeyen sıkıntılarında
sonuna kadar sığındığımız bir limandın
güvenli.
ve kederli gülümseyişlerinde yaşattığın
yürekler ferahlatan sevgin
ve hiç tükenmeyen şefkatinle
yaslandığımız sendin.
sonra sahiplendiğimiz
uğruna yaşamaya başladığımız
büyük ve ağır kaygılarımızın
seninle birlikte çocukları olduğumuzda
devrim türküleriyle coşan gönüllerimizle
yine sana geldik
sarman için bir tarafımızı
tutup kaldırman
direngen tutmak için bizi.
anne gönlünde aradığımız yakınlık
sonuna kadar şefkat
ve hesapsız sevgilerle
umutlar aşılamak isteyen yüreklerimizin
devrimci sözlerimizin
gözlerimizde yaşattığımız derin ve sarsılmaz inancın
sürükleyicisi ve annesi olmak istedik
doğruluğuna iman etmişcesine.