Durdu, küstü kalem
Ses, sessizliğin girdabını boğdu
Yankılandı ses, kuytu bir kuyunun sessizliğiyle
Gür sesiyle yankılandı bu ses
Karanlık, derin sessiz bir kuyudan
Bakıyordu yalnız bir adam
Ve arıyorken kuyu sessiz çığlığını
Bilmiyordu talihin en güzel yerden
Bahtını açışını
Kadın, bir adam
Ve bir ADAM
Her adımda adam oluyordu ADAM
Zindan, derin bir kuyuda bırakılan
Bekleyiş ve belli bir zaman
Uyudu gördü rüyasını
Yordu rüyayı ve uyardı tüm zamanı
Taçsız kral
Taşıyordu tahtını omuzlarında
Ve bir ama,bir baba açıyordu gözlerinin tahtını
On bir ay ve bir güneş
Bir secde, bir rüya
Zamandan mekândan beri
Tüm zamanların ADAMI
ADAM olmuştu