(Mevlüt Demir'in Anısına)

Sen!..

Güneşi çehrelerin

Alevi yaraların

Kanayan gözlerin

Güzelliğinde şahika destanı

Ama gözlerini anlatamaz mısralarım

Vurulmaz yaralarımdan sen akıyorsun

Sen hep beynimdeki ağrı;

Ama duyulmaz çiğdemler şafaklardan

Gecelerimle kal ve sahiplen sevdamı

Yağmur söner

Islanırım gemilerinde

Gülmek düşmez hiç, birinci iliklerime

Dudaklarında işkence çekmiş yüreğim

Üveyiğimi gözlerinde bağladın

Zindanlarına

Gelir adım adım adın

Tuz serper kaşlarına dudaklarımın

İsyanına kedilerin

Ve sen gülüm

Son defa öl bana

Diril!...

Dirilmesi gereken zaman zindanlarında

"Yiğidim; Hani gün gelir ya

Döker deniz güneşlerini

Gökyüzü nehirlerini

İşte o zaman sevin

Çarmıhta dökülen sarıgözlerim olacak

bekle beni..."