Pusulamı yitirdim, yolumdan şaştım.

Bu çağda kül oldu benim inancım.

Eriyip sönmeye yer arar içimde,

Bir avare gibi gezerken başım.

Biz iki perdeyiz bu âlem içinde.

Son nefesinde bile kükrer savaşın.

Ben bir gölgeyim saklanan hüznünde,

Sarılıp korur beni senin arşın.

Sözlerim nicedir bilinen bir yalandı.

Seninki sokaklara nakşedilmiş olandı.

Ben bugün geceye cılız bir ses bıraktım.

Onlar adamdı, onlar adamdı.

İşlemez ellerim, bitmez nutuklarım

Gizliden ağlarken tükenmez sancılarım.

Kalabalıklar içinde savrulur yeminler.

Yitip gidenleri hiç zikretmez aklım.

Yere düşmez, çehrende kurşundur bakışların.

Bir süt dişinde gizli senin de acıların.

Zamanı alır da gezdirir dillerde,

Müjdeyle süslenmiş o kutlu bahtın.

Heybetim nicedir bilinen bir yalandı.

Seninki göklerde hüküm giymiş olandı.

Ben seher vaktine mahcup bir söz bıraktım.

Onlar adamdı, onlar adamdı.