Medya, iktidar blokunu (siyaset bilimciler buna "oligarşi" de diyorlar) oluşturan medya-sermaye-bürokrasi sacayağının en önemli, daha doğrusu en işlevsel ayağı...

Türkiye'de siyaset, Türkiye'yi temsil etmediği gibi, medya da Türkiye'yi temsil etmedi, etmiyor... Bunun türlü nedenleri sıralanabilir. Türkiye'de gerek siyasi partiler, gerek sivil toplum örgütleri, gerekse medya ve sermaye, aşırı merkeziyetçiliğin yarattığı "araz" (daralma) nedeniyle, toplumun kendisini ifade etmede açık aktör olarak rol alabilecek yapılanmalara tekabül etmiyor. Çünkü ister siyasi, ister kültürel, ister iktisadi olsun, "merkez" (siyasi merkez), iç faaliyetlerini denetleyemediği, üzerinde belli yaptırımlar uygulayamadığı, manipüle edemediği hiçbir örgütlenmeye doğrudan izin vermiyor. Devlet, "siyaset"in getirdiği özerklikten ürktüğü için, hem bu alanı kendisi kurmak istiyor hem de bu alanın merkeze tabi kalmasını arzuluyor ve bunu gerçekleştirmek için de medyayı kullanıyor. Dolayısıyla, ne özerk bir aydın zümresi, ne de merkezi umdelerin dışına çıkmış bir medya düzeni oluşabiliyor.

Medya-28 Şubat ilişkisine dair yüzlerce yazı yazdım, hatta bir kitap (Gazeteciyim Ama Tedavi Görüyorum) yayınladım. Bu döneme ilişkin örnekleri hatırlamak bile, hasbelkader bir medya mensubu olarak, utandırıyor beni... Çünkü 28 Şubat, tarihe, "medyanın başardığı bir darbe" olarak geçecek.