Acının kundağında büyüyen

kan revan içinde bakışlarıyla

modern dünyayı yerin dibine gömen

Umran çocuğa ithafımdır…

 

Halep’te

Çocukların sesine bahar gelecek mi?

Kül şehrinde sımsıcak saklı oğul özlemleri

Özgürlük kelimesinin parmakları hep kesilecek mi?

Ümmetin bağrına çığlıklar yükselten

Ey firavun senide boğacak bu kan denizi!

 

Halep’te hüzünlerin anayurdunda

Varoluş savaşında

Kanlı sevdalardan geçiyoruz

Acıyla kıvranıyor güneş

Halep için kanadıkça yüreğim

Yağmurları kucaklar gözlerim

 

Halep vurula vurula

Ceylanı kalmamış bir dağ

Kuşatılmış akşamlarından

Ve şehrin duvarlarından

Kurumuş kanlar dökülüyor

 

Halep kanlı bir gül bahçesi

Kayboldu ıssız çocukların neşesi

Oyuncak yerine varil bombaları

Ölen çocukların yüzünde iklimsiz çiğdemler açar

Kar taneleri gibi eriyip dağılan anneler

Al götür feryatları sulara göm

Burada ölümlerle büyüyor karanlık

 

Küçülen haritasına bakan firavun

Kırık vazolarına üzülüyor

Yatmadan önce ellerini  yıkıyor

Akıttığı kanla

Ve her gece kan ekliyor düşlere