Dinmiyor mahzun Kudüs’ün yarası

Filistin toprakları ölüm tarlası

Dinmiyor Mescidi Aksa’nın kanaması

Ölüm kusuyor karanlık çağın alçakları

Filistin’in gülleri ateşler içinde

Firavunlar Nemrutlar el ele

Sekiz aylık Leyla’nın öldürüldüğü yerde

Artık söz bitti

Onurlu bir cevap vakti

Siyonistlerin anladığı dilde

Kopsun kopacaksa kıyamet işte Kudüs

İmanımız yanıyor

Gazze yokluk içinde kıvranıyor

Bir yanda umut bir yanda insanlar vuruluyor

Acının ve hüznün iskeletleri arasında

Yazıklar olsun yazıklar olsun

Bu vahşeti görmeyen insanlığa

Var olmanın kaybolan kıyılarına uzanan yolda

Altında direnişler saklayan Kudüs

İnsan kere insan olmanın şehri

Ruhlarımızı aydınlatan Kudüs

Ne Zekeriya ne İsa ne Selahaddin var

Tüm çehresiyle sükûta bürünmüş Kudüs

Siyonist kurşunları parçalıyor Müslümanları

Bu vahşete dur demek için çağırdığım sensin

Kudüs yüklü zeytin ağaçlarında tutuşan ağıtlar

Kalbimiz Kudüs desenli damar damar

Her ramazan bir ölüm soğukluğu yayılıyor Filistin’den

Damarlarından kan sızıyor durmadan

Ey Kudüs senin kalp atışlarından

Öğrendim ki bizim için bir imtihansın

Umutluyum Kudüs yaprak yaprak kopacak fırtınadan

Kâbustan uyanıp özgürlüğe kavuşacaksın

Çölün derinliğinde yatan bir ırmak gibi çağlayacaksın

Gönlümüzde solmayan bir gül gibi yeniden açacaksın

Kutlu önderimizden öğrendik seni

Sen ki tüm yollar tükenince

Gökyüzüne açılan kapısın