Ey mahpus yarınlarımın tutuk sancısı

Zorla mıdır seni sevişim

Göğe tutkunum, göğe vurgunum

Bu yüzden mi iç çekişim

Bulunur mu Anka kuşu dağlarda

Sebeb-i mucibi var elbet hatalarda

Bölünse de umutlar amalarla

Hiç olmadığı kadar Anka kuşuyum

İstanbul'u dolaşan ayaklarım

Aslında şu an, Filistin'i okşamakta

Çocuk, tuş ve ikisi arasındaki bağ

Göğertiyor buruşkan umutlarımızı

Kendimize

Adına çok duyduğumuzda alıştığımız şey

Duymaktan unutulma umutlarımız

Asıl şimdi kıvranmakta

Yaran mı var dirisin, ölülerin canı acımaz

Ölülerin yoktur yarası

Vardıysa acımakta olan

Ve her ne idiyse acıtmakta

Taze ve domurmakta olan Sabra

Anda, aşka ve Rahman'a

Sorumluluklarını hatırlatmakta

Kahrolsun umutlarımızı solduran

Sabra ve aşka göz koyduran

Şinasi beylerimiz yok artık

Yalancı ağlayışlar, tepegöz doğurdu durdu

Biz değildik elbet hamil

Ama suçun çoğu da bizim

Herhal bunu unuttuk

Ey paslanmış kınımın umut kılıcı

Buralara iç gıcıklayıcı hayat musallat olmuş

Sabahlar oluyor, sabah oluyor

Fakat insanlar uyanmıyor

Hayat, sahte Simyacı umutlar kazıyor

Zevkin son çevgenidir artık buralar

Çıkarsam mı, çıkarmasam mı

Düşünceler sarıyor

Ey kitaplarımın doğru sözü

Kitaplarım ak, yazarlar kara

Siyaset iliklerimize dek, pranga vurdu umutlara

Ey hayatın, aşkın, ölümün ve umutların şehri

Gökkubbeyi daraltan sen değilsin

Biliyorum

Biliyorum insanlar çileden çıkarıyor

Tutunabilene andolsun

Andolsun insana, umutlara, aşka ve imana

Tek başına umut dağıtmayı sanmak

Ne hacet!

Mücadele aşkıymış

İnsanın insana kattığı

Takva

Hareketi takvasız sanmak

Bir hataymış

Gaflet

'Uyan artık hayat oldu,

Mücadele öldü' diyenlere kanma

Hayat umutlardan değil

Mücadeleden yapılma